Grootste jacht door de sluis bij Capelle aan den IJssel

Foto: Bert van Holst

Donderdagochtend begon als altijd in Capelle aan den IJssel: met een slaperige sluiswachter, een stel duiven op het hek, en een vrouw op een vouwfiets die zich luid afvroeg waar haar sleutels nou weer waren gebleven.

Tot daar ineens — boem! — een jacht verscheen. Niet zomaar een jacht. Nee, dit was het soort jacht waar je champagne op drinkt zonder te weten hoeveel het kost. Een varend paleis! Glanzend, statig, en minstens vijf keer te groot voor het sluisje waar normaal roeibootjes doorheen sukkelen.

De sluiswachter verslikte zich bijna in z’n koffie. “Dat past nooit!” riep hij uit. Toch gleed het jacht — met chirurgische precisie — door de smalle doorgang, alsof het een boodschappenkarretje was in een supermarkt.

Boven op het dek stond iemand in een badjas met een zonnebril en een cappuccino. Niemand wist wie het was. Iemand fluisterde: "Zou het Gordon zijn?"

Toen het jacht vertrok, bleef Capelle achter in verbijstering. En de vrouw op de vouwfiets? Die vond haar sleutels pas een uur later, maar daar had niemand het meer over.